Statystyki Szpitala Narodowego 13-14.12.2020

14.12 o godzinie 23:59 w Szpitalu Narodowym przebywało 72 pacjentów na 84 gotowe łóżka. W ciągu dwóch dni szpitale 11 razy kontaktowały się z SN. Do hospitalizacji przyjęto 8 osób. Łącznie od początku działalności liczba hospitalizowanych wynosi 222 osoby.

Fakty na temat Szpitala Narodowego 

1. 11 grudnia 2020 roku specjalny autobus tlenowy Warszawskiego Transportu Publicznego po raz pierwszy przewiózł 14 pacjentów do Szpitala Narodowego. 12 grudnia tym samym autobusem do placówki przewieziono kolejne 19 osób. Są to zarażeni pensjonariusze i pracownicy domu dla bezdomnych.
2. 08 grudnia 2020 roku po raz pierwszy przetoczono osocze ozdrowieńca osobie zakażonej koronawirusem.
3. W związku z nieprecyzyjnymi informacjami pojawiającymi się w ostatnich dniach w mediach prezentujemy najważniejsze fakty dotyczące szpitala tymczasowego Szpital Narodowy. 

• To, że nie wszyscy pacjenci kwalifikowani są do przyjęcia do szpitala tymczasowego, wynika z zarządzania bezpieczeństwem pacjentów. Tak długo, jak mogą oni otrzymać opiekę lekarską w standardowym szpitalu, tak długo należy ich tam kierować, ponieważ szpital standardowy posiada najszersze spektrum możliwości udzielania pomocy (również w sytuacji występowania chorób współistniejących). 
• Szpitale tymczasowe tworzy się w specyficznych warunkach sytuacji ekstremalnej, a z taką niewątpliwie mamy obecnie do czynienia. Rolą tego typu szpitali jest przyjmowanie pacjentów wtedy, gdy wyczerpią się możliwości szpitali tradycyjnych. 
• Szpital Narodowy nie ma oddzielnego zarządu. Jest filią CSK MSWiA. Pojawiające się w mediach informacje o „wynagrodzeniu zarządu Szpitala Narodowego” są nieprawdziwe. 
• Personel Szpitala Narodowego, który pochodzi z Warszawy, dyżuruje w Szpitalu Narodowym w ramach dodatkowych godzin, poza normalnym czasem pracy. Każda osoba z personelu medycznego wykorzystuje swoje wolne godziny na pracę w szpitalu tymczasowym.
• Twórcy Szpitala Narodowego opierali się na doradztwie Polskiego Centrum Pomocy Międzynarodowej (PCPM), gdzie pracują lekarze, którzy uczestniczyli w misjach leczenia chorych zakażonych wirusem w Lombardii, czy w Afryce. To ludzie z bardzo dużym doświadczeniem w działaniach w sytuacjach krytycznych i zagrożeń masowych. Opierano się na wytycznych m.in. brytyjskich, włoskich.